ଦୀପାବଳୀ ନାଁଟା ଶୁଣିଲେ କେମିତି ଉତ୍ସବ ମୁଖର ସମସ୍ତେ ହୋଇପଡନ୍ତି । ସାଧାରଣତଃ ଦିପାବଳୀକୁ ଆଲୋକର ପର୍ବ ବୋଲି କୁହାଯାଏ । କୁହାଯାଏ ଏହି ଦିନ ଭଗବାନ ରାମଚନ୍ଦ୍ର, ଲକ୍ଷ୍ମଣ ଓ ଦେବୀ ସିତାଙ୍କ ସହିତ ୧୪ବର୍ଷ ବନବାସ କାଟିବାପରେ ଆଯୋଧ୍ୟାକୁ ଫେରିଥିଲେ । ଆଯୋଧ୍ୟାବାସୀ ତାଙ୍କୁ ଦୀପ ପ୍ରଜ୍ଵଳିତ କରି ସ୍ଵାଗତ କରିଥିଲେ । ଇଏ ତ ଥିଲା ପୌରାଣିକ କଥା। ଆମ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷ ମାନେ ସେତେବେଳେ ଦୀପ ଜଳେଇ , ବଡବଡୁଆ ଡାକି ତାଙ୍କ ପୂର୍ବ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରୁଥିଲେ । ବହୁତ ଶାନ୍ତି ଶୃଙ୍ଖଳାରେ ପାଳନ କରୁଥିଲେ ଏ ପର୍ବଟିକୁ ।

    ବର୍ତ୍ତମାନ ଦଶହରା ପରେ ସବୁ ଗାଁ,ଗଳିରେ, ବିଲ୍ଡିଙ୍ଗରେ, ଦୋକାନ ବଜାର ସବୁଠି ଖାଲି ଭଳିକି ଭଳିକି ରଙ୍ଗବେରଙ୍ଗର ଆଲୋକ ମାଳାରେ ସଜା ହୋଇଛି । ସବୁଆଡେ ପ୍ଳାଷ୍ଟିକ୍ ଫୁଲ, ଲାଇଟ ଆଉ ହଁ ଦୀପ ମଧ୍ୟ । ଯେମିତି ଏ ଦେଶକୁ ପ୍ଳାଷ୍ଟିକ୍ ନାମକ ଗ୍ରହଣ ଲାଗିଗଲାଣି । ଖାଲି ମାଟିର ଦୀପ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ଲୋକଙ୍କୁ ପସନ୍ଦ ଆସୁନି । ଲିଚୁ ଲାଇଟ ବ୍ୟବହାର ବଢିବାରେ ଲାଗିଛି । ବଜାରରେ ସବୁ ବର୍ଗର ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ସୁଲଭ ମୂଲ୍ୟରେ ଦୀପ ,ବାଣ ଲିଚୁ ଲାଇଟ୍ ମିଳୁଛି । ବାଣ କଥାରୁ ମନେପଡିଲା ଦୀପାବଳୀ ପୂର୍ବରୁ ବିଭିନ୍ନ ଖବର କାଗଜରେ ପଢିଥିବେ କେଉଁଠି ବାଣ କାରଖାନାରେ ନିଆଁ ଲାଗିଲାଣି କେତେ ଶ୍ରମିକ ମୃତ୍ୟୁ ମୁଖରେ ପଡିଲେଣି । ଆଉ ପର୍ବ ପରେ କାହା ଘରେ ତ କାହା ଦେହରେ ନିଆଁ ଲାଗିକି କିଏ ଆହତ ତ କିଏ ମୃତ । ଭାବେ ବେଳେ ବେଳେ ମଣିଷ ପରା ସବୁଠାରୁ ବୁଦ୍ଧିମାନ ପ୍ରାଣୀ ଏ ଜଗତରେ । ଏତେ ବୁଦ୍ଧି ଥାଇ ନିଜେ ଏତେ ବିପଦରେ କେମିତି ପଡୁଛି । ଦୀପାବଳୀ ମାନେ କ’ଣ ଖାଲି ବାଣ ଫୁଟେଇବା ? ବାଣ ଫୁଟାଇବା ଦ୍ଵାରା ଧ୍ୱନି ପ୍ରଦୂଷଣ, ବାୟୁମଣ୍ଡଳ କେତେ ପରିମାଣରେ ଦୂଷିତ ହେବାରେ ଲାଗିଲାଣି ତାହା ଲୋକମାନେ ଜାଣିକି ମଧ୍ୟ ନିଜେ ଭୁଲ କରିବାରେ ଲାଗିଛନ୍ତି । ଲୋକମାନେ ଭାବୁନାହାନ୍ତି ଆମେ ଯାହା ଶିଖେଇବା ଆମର ଆଗାମୀ କାଲିର ପୀଢି ସେଇଆ ଅନୁକରଣ କରିବେ । ଆମେ ଜାଣତରେ ହାଉ କି ଅଜାଣତରେ ପୃଥିବୀ ଧ୍ଵଂସର କାରଣ ହେବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛେ । ଏହି ସବୁ ସମସ୍ୟାକୁ ଏଡାଇଲେ ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦର ସମାଜ ଗଢିପାରିବା ଓ ଦୀପାବଳୀ ଭଳି ସୁନ୍ଦର ପର୍ବଟିକୁ ହର୍ଷଉଲ୍ଲାସରେ ପାଳନ କରିବାରିବା । ଆସନ୍ତୁ ନା ଏବର୍ଷ ଦୀପାବଳୀରେ ନିଜେ ସୁରକ୍ଷିତ ରହିବା ତା ସହିତ ନିଜ ପରିବେଶକୁ ବି ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବା ।

(ଅନୁଜା ମହାନ୍ତି)